عماد الدین حسن برقعی(عماد خراسانی) شاعر مشهور مشهدی در سال 1300 ه.ش در مشهد متولد شدند پدرش “سید محمد تقی معین دفتر” از صاحب منصبان استان قدس و شاعر بودند و معین تخلص میکردند طبع شعر و اواز خوش دو میراثی بود که از پدر به عماد به ارث رسیدند پدر عماد در سال 1306ه.ش زمانی که عماد شش ساله بود درگذشتند مادر عماد بی بی حرمت نام داشتند که در سه سالگی عماد از دنیا رفته بودند عماد از سن 9 سالگی به سرودن شعر پرداختند و ابتدا “شاهین” تخلص کردند و بعد خود عماد را برای تخلص برگزیدند عماد در سال 1331 ه.ش از مشهد به تهران رفتند و همان جا ساکن شدند اثار عماد در حدود سی هزار بیت شعر فارسی است که در اقسام قالب های متداول سروده است عماد در غزلسرایی از شعرای برجسته و طراز اول معاصر است (منبع:مهدی اخوان ثالث،تهران-خرداد ماه 1341)

عماد خراسانی در ۲۸ بهمن ۱۳۸۲ در تهران فوت کردند و ارامگاه وی در مجموعه ارامگاه فردوسی و مقبره شعرای مشهدی قرار دارد خیابان حافظیه سابق (پیروزی 72) بنام این شاعر نامگذاری شده است